Dzielnica Raciborza, malowniczo położona na skraju Płaskowyżu Rybnickiego, opadającego do Doliny Odry, przy towarowej linii kolejowej Racibórz Markowice – Olza. W VIII w. istniała tu osada służebna wobec grodów w Raciborzu i Lubomi. Wieś wzmiankowana w 1223 r. jako własność kościoła Zbawiciela w Rybniku, później przeszła w ręce rycerskie. Od 1725 r. własność Raciborza. W plebiscycie w 1921 r. za Polską głosowały 733 osoby, za Niemcami 707, w związku z czym Brzezie w 1922 r. włączono do Polski. W 1925 r. doprowadzono linię kolejową z Syryni, przedłużoną w 1949 r. do Markowic. W 1975 r. wieś włączono w granice Raciborza.
Warto zobaczyć:
Kościół śś. Apostołów Mateusza i Macieja z lat 1904-1906, wewnątrz barokowe wyposażenie z poprzedniego drewnianego kościoła z XVII/XVIII w. Obok grób Heleny Hoffmann, znanej jako s. Dulcissima, przebywała ona przez dłuższy czas w znajdującym się naprzeciwko klasztorze Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej, gdzie zmarła w 1936 r. Grób nawiedzany jest przez pielgrzymów.
12 krzyży przydrożnych, najstarszy z 1875 r.
Pomnik poległych w powstaniach śląskich i II wojnie światowej.
Budynek przy ul. Rybnickiej 342 z 1. poł. XIX w. i ul. Rybnickiej 346 z ok. 1800 r.
Aleja lipowa biegnąca z centrum do Lasu Widok.
Budynek stacji kolejowej z 1925 r.
