Konradów

Kategoria: Miasto Wałbrzych, Pasmo Chełmca i Trójgarbu


Dzielnica Wałbrzycha, położona u północno-wschodniego podnóża Chełmca w Górach Wałbrzyskich, przy dawnej linii kolejowej Wałbrzych Szczawienko – Boguszów-Gorce Wschód. Osada została założona w 1. poł. XVIII w. przez właściciela dóbr książańskich Conrada Ernsta Maximiliana von Hochberga, od którego pochodzi jej imię.
W 1752 r. osadzono tu 20 zagrodników, powstało wolne sołectwo i szkoła ewangelicka. Mieszkańcy zajmowali się tkactwem chałupniczym, w 1789 r. powstała kopalnia David. Po doprowadzeniu linii kolejowej w 1878 r. znacznie wzrosła liczba ludności, na pocz. XX w. powstała górnicza kolonia domków u podnóża Chełmca. Od 1945 r. Konradów stanowił część miasta Biały Kamień, razem z którym został w 1951 r. włączony do Wałbrzycha.

Warto zobaczyć:

Dawny szyb Tytus. Żelbetonowy budynek nadszybia pochodzi z ok. 1915 r., obok znajduje się dawna łaźnia i cechownia z lat 1915-20.

Stacja Biały Kamień. Linia kolejowa Wałbrzych Szczawienko – Boguszów-Gorce Wschód zbudowana została w 1878 r. jako część połączenia do Mieroszowa i Meziměstí w Czechach. Jako jedna z pierwszych na terenie obecnych ziem polskich została zelektryfikowana w 1914 r., trakcję elektryczną rozebrały wojska radzieckie w 1945 r. Pociągi pasażerskie przetrwały do 1965 r., tory rozebrano w latach 1994-96. Linia posiadała ciekawy przebieg, trawersujący wschodnie zbocza Chełmca. Budynek stacji Biały Kamień pochodzi z końca XIX w.

Ul. K.K. Baczyńskiego – wiadukt kolejowy. Na skrzyżowaniu z ul. I. Daszyńskiego kaplica MB Częstochowskiej, adaptowana z dawnej gospody.

Ul. Kopalniana – pod nr 7 rośnie pomnikowy buk o obw. 346 cm. Wiadukt dawnej linii kolejowej

[mapsmarker marker=”141″]

Dodaj komentarz