Wieś w gminie Głuchołazy położona u północnego podnóża Gór Opawskich, w dolinie Kletnicy. Została założona w połowie XIII w. przez głuchołaskiego wójta Vitiga Fullenschuessela i dzieliła się na część dolną i górną z dworem. W 1315 r. między Konradowem i Głuchołazami założono kolonię Kletnik z folwarkiem, która stała się własnością parafii w mieście. Właściciele wsi często się zmieniali, w okolicy od końca XV do czasu wojny 30-letniej rozwijało się górnictwo złota. Wieś należała do rodzin: von Nimptsch (po 1609), Polskow (1765), von Skala i Bolko (1784), Siebert i Hofrichter (1840), von Seichow (1870). W czasie wojny o sukcesję bawarską w 1779 r. wojska pruskie ostrzeliwały stąd Austriaków. W 2. poł. XIX w. w okolicy wydobywano ochrę. W 1976 r. na terenie wsi odkryto źródła wód mineralnych, jednak nie doszło do ich eksploatacji. W 1995 r. otwarto drogowe przejście graniczne na trasie Głuchołazy – Zlaté Hory.
Warto zobaczyć:
Kościół Chrystusa Króla zbudowany w 1937 r. Posiada skromną, modernistyczną bryłę z masywną wieżą. Przy kościele stoi rząd figur świętych, obok znajduje się cmentarz ze współczesną kaplicą.
Dolna część Konradowa, dzieli się na Kolonię Kaszubską na zachodzie i Kletnik na wschodzie. W tej części wsi kilka kapliczek i krzyży przydrożnych z XIX w. oraz ciekawy pomnik, upamiętniający wizytę w poszkodowanej przez powódź wsi cesarzowej Wiktorii Augusty 10 sierpnia 1903 r.
W górnej części wsi zwanej Starowice barokowy dwór z 1. połowy XVIII w., znacznie przebudowany w XX w. z zatarciem cech stylowych. Prostokątny, 2-kondygnacyjny, nakryty łamanym dachem z lukarnami. Obok dawny folwark z oficynami mieszkalnymi.
[mapsmarker marker=”67″]