Wieś w gminie Sośnicowice, położona w pobliżu autostrady A4. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1279 r. Kozłów wymieniony jest wtedy jako dość duża wieś kościelna, należąca do Jakuba, biskupa w Nysie. Do wsi należą kolonie Karnowiec i Podlesie, dawne folwarki majątku ziemskiego. W XV w., tuż po zwycięstwie Jagiełły pod Grunwaldem, wieś wraz z okolicą w drodze zamiany przekształcona została w dobra rycerskie. Na nowych dobrach osadził on w porozumieniu z księciem opolskim, Henrykiem, śląskiego woja, który wsławił się w walce z Krzyżakami. Zgodnie z ówczesną tradycją, od nadanej mu ziemi przyjął on nazwisko Kozłowski. Nowy właściciel ziemi chcąc się zabezpieczyć na wypadek zagrożenia, wzniósł na północnym krańcu wsi niewielkie grodzisko. W rękach rodziny Kozłowskich miejscowe dobra utrzymały się do końca wojny trzydziestoletniej. W czasie najazdu Szwedów Kozłów wybrany został na główny obóz ponad 20–tysięcznej armii duńskiej, pozostającej pod wodzą generała Ernesta Mansfelda. Żołdacy Mansfelda palili zabudowania, zniszczyli też dwór Kozłowskich. Po wojnie trzydziestoletniej majątek Kozłów łącznie z Sierakowicami Dużymi i Małymi, Rachowicami, Potempą, Polską Wsią, Kuźniczką oraz Bojszowem i Łączą wszedł w skład dóbr księcia raciborskiego – częściowo na skutek wykupu lub zastawu, częściowo drogą wymuszenia. Pod koniec XVIII w. na pograniczu Kozłowa i Brzezinki istniała kuźnia żelaza. Wielu mieszkańców Kozłowa brało udział w powstaniach Śląskich. Tu też w czasie plebiscytu za Polską opowiedziało się ponad 78 % ludności. Osobne miejsce trzeba poświęcić obozowi hitlerowskiemu w Kozłowie. Został on utworzony w 1941 r. dla kontynuowania rozpoczętej jeszcze przed II wojną światową budowy autostrady Wrocław – Kraków. Do budowy projektowanej autostrady wykorzystano ludność cywilną z okolic polskich miejscowości kresowych: Kowla i Równego. Blisko 900 osób zamknięto za drutami obozu pod strażą oddziału Wehrmachtu i codziennie pędzono do pracy przy niwelowaniu terenu, karczowaniu lasów i sypaniu wałów. W ciągu kilku lat istnienia obozu w Kozłowie zmarło tu kilkaset osób. Szczątki ich ekshumowano i przeniesiono do wspólnej mogiły około 650 ofiar hitlerowskiego bestialstwa. Ówczesna Gromadzka Rada Narodowa w Ostropie wzniosła na niej skromny obelisk, który istnieje do dziś. Mogiłą opiekuje się młodzież szkolna. W okresie hitlerowskiego reżimu w latach 1936-1945 miejscowość nosiła nazwę Lindenhain.
(za Wikipedią)
Warto zobaczyć:
Grodzisko – kopiec kryjący relikty dwóch budynków dworskich – z przełomu XV/XVI w. i XVI w.
Zabytkowe kapliczki przydrożne z XIX w.
Kościół św. Mikołaja – późnogotycki z około 1500 r., przebudowany w 1671 r. Wewnątrz znajduje się m.in. chrzcielnica drewniana z XVIII w. i barokowy ołtarz z ok. 1671 r. Kościół został rozbudowano w 1928 r., nadbudowano drewnianą wieżę, w której znajduje się dzwon z 1414 r.(najprawdopodobniej najstarszy dzwon na Górnym Śląsku). Według legendy dzwon został odlany na cześć powracających wojsk biorących udział w bitwie pod Grunwaldem. Wewnątrz kościoła znajduje się późnorenesansowa płyta nagrobna Kozłowskiego.
W północnej części wsi czynna była od XVII do początku XX w. kuźnia żelaza, w 1835 r. powiększona o kuźnię miedzi, znana pod niemiecką nazwą Kupferhammer. Praca w kuźni odbywała się za pomocą młota uruchamianego przez koło wodne (zniszczone w czasie działań wojennych w 1945 r.).
(za Wikipedią)
Dawny młyn.
