Psie Pole

Kategoria: Miasto Wrocław, Równina Oleśnicka

Dzielnica Wrocławia, położona nad Widawą, w północno-wschodniej części miasta. Nazwa osady wg Wincentego Kadłubka pochodzi od bitwy, która rozegrała się tu w 1109 r. pomiędzy wojskami króla niemieckiego Henryka V a oddziałami Bolesława Krzywoustego. Istnieje również pogląd, że tutejsze ziemie były po prostu liche, czyli „psie”, stąd nazwa. Wieś lokowana została w 1252 r., od 1294 r. znajdowała się w Księstwie Głogowskim, od 1312 r. w Księstwie Oleśnickim.

Na przełomie XIV i XV w. Psie Pole zostało miastem, rada miejska wzmiankowana po raz pierwszy w 1408 r. We wrześniu 1559 r. odbył się tu zjazd książąt śląskich. W latach 1592-1810 miasto było własnością wrocławskiego klasztoru św. Wincentego. W 1806 r. kwaterę w Psim Polu posiadał brat cesarza Napoleona – Hieronim Bonaparte. W 1868 r. doprowadzono linię kolejową Wrocław-Oleśnica-Kluczbork, w 1905 r. powstała sieć gazowa, a w 1912 r. wodociąg. W 1928 r. miasto zostało włączone w granice Wrocławia.

Co warto zobaczyć w Psim Polu

Kościół śś. Jakuba i Krzysztofa. Wzmiankowany w 1206 r. w dokumencie ks. Henryka Brodatego. Zniszczony w czasie wojen husyckich i wkrótce potem odbudowany.
W 1697 r. wznowiono budowę wieży zachodniej, kościół został powiększony. W 1759 r. kościół wraz z wieżą spłonął, w 1779 r. świątynia została uszkodzona przez uderzenie pioruna. W 1892 r. zawaliło się XV-wieczne prezbiterium, kościół odbudowano i rozbudowano w kierunku wschodnim. W 1945 r. świątynia została wysadzona w powietrze przez hitlerowców, w latach 1958-59 kościół odbudowano w stylu zbliżonym do pierwotnego gotyku. We wnętrzu znajdują się XV-wieczne: figura Matki Bożej z Dzieciątkiem, kamienne sakramentarium i chrzcielnica. Obok znajduje się kaplica parafialna św. Andrzeja Boboli, przed 1945 r. dom ludowy, który adaptowano dla celów kultu po zniszczeniu kościoła.
Kamienice z XIX/XX w.

Dodaj komentarz