Rezerwat utworzony 25 lipca 2008 r., położony na terenie gmin Gliwice i Sośnicowice obszar lasu o powierzchni 76,63 ha, wchodzący w skład Nadleśnictwa Rudziniec. Celem ochrony w rezerwacie jest zachowanie ze względów naukowych, przyrodniczych, dydaktycznych i krajobrazowych różnogatunkowych drzewostanów grądowo–łęgowych wraz z całym bogactwem gatunkowym fauny i flory. To enklawa leśna o charakterze zbliżonym do naturalnego, porastająca pagórkowaty teren z licznymi potokami, oczkami wodnymi oraz wilgotnymi łąkami. Ochroną rezerwatową objęto pięć zespołów leśnych: olsu porzeczkowego, łęgu jesionowo-olszowego, podgórskiego łęgu jesionowego, łęgu wiązowo-jesionowego, grądu subkontynentalnego. Na terenie rezerwatu występują liczne gatunki roślin chronionych m.in.: konwalia majowa, kopytnik pospolity, bluszcz pospolity, ciemiężyca biała, tojeść zwyczajna, karbieniec pospolity, śledziennica skrętolistna, wawrzynek wilczełyko, listeria jajowata, przetacznik, a ze świata zwierząt ginący w Polsce gatunek dzięcioła białobrzegiego. Ponadto na obszarze rezerwatu stwierdzono występowanie 27 gatunków roślin rzadko występujących na terenie Wyżyny Śląskiej z wiechliną oraz perłówką jednokwiatową.
Warto zobaczyć:
Ścieżka edukacyjna Nadleśnictwa Rudziniec z tablicami informacyjnymi dotyczącymi zbiorowisk leśnych, drzew pomnikowych, oraz wpływu człowieka na bioróżnorodność systemów. W sposób szczególny wyeksponowano dwa gatunki roślin, które właśnie w tym lesie zostały oznaczone po raz pierwszy na Śląsku. Jeżyna gliwicka (Rubus glivicensis) została tutaj odszukana i opisana w 1909 r. przez Franza Josepha Spribillego (1841-1921). Kozłek całolistny (Valeriana simplicifolia) został tutaj odszukany przez Hermana Kabatha (1812–88) w 1828 r. i opisana w 1864 r.
