Sieroty

Wieś w gminie Wielowieś, położona przy szosie Pyskowice – Zawadzkie. W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Syrot. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1299 r. Od 1712 r. osada była w posiadaniu rodziny von Wrochem. Wraz z ręką Barbary von Wrochem (zm. w 1805 r.) zostały przejęte przez Gustawa Maurycego von Stockmann. Po II wojnie światowej wysiedlono większość mieszkańców pochodzenia niemieckiego.

Warto zobaczyć:

Drewniano-murowany kościół Wszystkich Św. Kościół istniał zapewne już w XIII w., natomiast obecny powstał w XV w. (prezbiterium 1427, nawa 1456–57). Od XV w. do 1629 r. był wykorzystywany jako zbór protestancki. W XVII w. wbudowano sygnaturkę w dachu prezbiterium, natomiast około 1775 r. zbudowano istniejącą do dziś wieżę, połączoną z nawą (wcześniejsza wieża znajdowała się obok kościoła). W ramach ostatniego remontu odnowiono gotyckie polichromie.
Kościół orientowany. Prezbiterium i zakrystia murowane z kamienia i otynkowane, w górnej części loża kolatorska. Nawa drewniana, zbudowana z drewna jodłowego i dębowego o konstrukcji zrębowej, na planie prostokąta. Od strony zachodniej do nawy dobudowana jest wieża z drewna sosnowego o konstrukcji słupowej, w której znajduje się dzwon pochodzący z ok. 1500 r. Wszystkie dachy kościoła pokryte są zewnątrz gontem. Nad prezbiterium wieżyczka na sygnaturkę.
Na chórze znajdują się XVIII-wieczne organy, pochodzące z Zimnic Wielkich. Polichromie pochodzą z 1470 lub 1479 r.; zostały one odsłonięte w latach 1935–36 i odrestaurowane w okresie powojennym. Ołtarz główny jest późnorenesansowy (1622) i zawiera obraz Matki Boskiej Królowej Niebios wraz ze św. Jackiem i św. Jadwigą. Nad ołtarzem obraz z początku XVIII w., przedstawiający pożar płonącej wsi i kościoła uchronionego przed spaleniem przez św. Floriana. Ołtarze boczne z XIX w., neobarokowe. W ołtarzu lewym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, w prawym – św. Józefa z Dzieciątkiem. Ambona z XVIII w., barokowa, z baldachimem z XIX w. Chrzcielnica klasycystyczna, z XIX w. Z kościoła pochodzą także rzeźby Matki Boskiej i św. Józefa (ok. 1480) oraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem (ok. 1500), znajdujące się obecnie w Pocysterskim Zepole Klasztorno-Pałacowym w Rudach.
Kościół znajduje się na cmentarzu, otoczonym murem z kamienia z XVIII w. Przy prezbiterium groby księży i ich rodziców. W pobliżu kościoła krzyż „Boża Męka” (1892) oraz pomnik upamiętniający poległych w obu wojnach światowych.
(za Wikipedią)