Srebrna Góra

Kategoria: Gmina Stoszowice, Góry Bardzkie, Góry Sowie


Wieś w gminie Stoszowice, położona przy szosie Ząbkowice Śląskie – Nowa Ruda, w wąskiej dolinie między Górami Sowimi i Bardzkimi. Miejscowość powstała w XIV w. jako osada górnicza wykorzystująca okoliczne złoża srebra. Prawa miejskie uzyskała 25 czerwca 1536 r. na mocy przywileju książąt ziębickich – Joachima, Henryka, Jana i Jerzego II. Po rozkwicie miasta na pocz. XVI w. eksploatacja złóż zaczęła być nieopłacalna, w związku z czym po wojnie trzydziestoletniej zaniechano jej, a samo miasto podupadło. W rezultacie porażki Austrii w pierwszej wojnie śląskiej miasteczko wraz z większością Śląska weszło w skład Prus, a pobliska przełęcz uzyskała pierwszorzędne znaczenie strategiczne dla obrony prowincji przed ewentualnym rewanżem austriackim. W 1765 r. rozpoczęto tu budowę górskiej twierdzy wraz z koszarami, ukończoną w 1778 r. W 1900 r. miasteczko uzyskało dostęp do Kolei Sowiogórskiej, a w 1908 r. do Ząbkowickiej Kolei Powiatowej. W 1945 r. miejscowość została włączona do Polski. Początkowo nazwano ją Srebrnogóra, potem ustalono nazwę Srebrna Góra, co stanowiło tłumaczenie dotychczasowej nazwy niemieckiej. Nowa administracja zakwalifikowała niewielkie miasteczko do rzędu wsi. W latach 1975-98 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.
(za Wikipedią)

Warto zobaczyć:

Dawny kościół ewangelicki. Wzniesiony w latach 1578-92, spłonął w 1633 r. Odbudowany z dodaniem wieży w 1659 r., zrujnowany w czasie oblężenia 1807 r., odbudowany w latach 1816-31, uszkodzony w 1945 r., od 1970 r. adaptowany na hotel. Klasycystyczny z dostawioną smukłą wieżą, zwieńczoną hełmem z prześwitem. Po adaptacji przeprowadzonej w latach 2006-07 w budynku odbywa się szereg różnorodnych imprez.
Kościół śś. Piotra i Pawła. Pierwotny drewniany wzniesiono w 1709 r. Obecny barokowy z lat 1729-31, zniszczony w pożarze w 1807 r., przebudowany w latach 1808-18. Jednonawowy z dwoma bocznymi kaplicami, z wieżą od zachodu przykrytą kopulastym hełmem. Wyposażenie późnobarokowe i klasycystyczne: ołtarze, ambona, chrzcielnica, prospekt organowy z 1808 r., figury z XVIII i pocz. XIX w., 2 płaskorzeźby z widokami miasta z 1807 r. Nawę przykrywa sklepienie żeglaste, a pozostałe części – kolebkowo-żebrowe.

Zabytkowe kamienice z XVIII-XIX w.
Kamienne Ukrzyżowanie z pocz. XIX w. – dzieło H. Melchnera.

Zespół dawnych koszar fortecznych z XVIII w., przebudowanych na pocz. XIX w. z kamiennymi portalami.

Dodaj komentarz