Stary Wielisław

Kategoria: Gmina Kłodzko, Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy

Wieś w gminie Kłodzko, położona w Kotlinie Kłodzkiej. Powstała w II poł. XIII w., tradycja mówi, że w miejscowym kościele modlił się św. Wojciech przed podróżą do Polski. W 1416 r. wzmiankowano kamieniołom i piec wapienniczy. 27 grudnia 1428 r. na polach pomiędzy wsią a Czerwoniakiem doszło do bitwy pomiędzy husytami a wojskami śląskimi, którymi dowodził książę Jan ziębicki. Zwyciężyli husyci, ks. Jan padł na polu bitwy, jako ostatni z ziębickich Piastów, a wieś została zniszczona. W latach 1597-1613 r. część wsi przejęli jezuici z Kłodzka, a po konfiskacie majątku K. Pescha w czasie wojny 30-letniej, udało im się zdobyć całość. Po kasacie zakonu w 1773 r. wieś przeszła w ręce prywatne. W poł. XIX w. w oparciu o źródło mineralne próbowano uruchomić małe uzdrowisko ale bez większego powodzenia. W 1890 r. doprowadzono kolej na trasie Kłodzko – Polanica Zdrój, co spowodowało ożywienie turystyki.

Zobacz mapę

Warto zobaczyć:

Kościół św. Katarzyny, pierwotny drewniany wzmiankowany w 1300 r., spalony przez husytów w 1428 r. Ocalała figura MB stała się obiektem kultu maryjnego a kościół uzyskał odpust. Odbudowano go w XV w. i rozbudowano w XVI w. (mur z bramą) i XVIII w. (kaplica cmentarna). Obecnie sanktuarium maryjne. Budowla 3-nawowa z kwadratową wieżą, zwieńczoną ostrosłupowym hełmem. W prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe. Barokowy portal z XVIII w. z płaskorzeźbą św. Katarzyny. Wewnątrz gotycka figura MB Wielisławskiej z XV w., przedmiot kultu, szczególnie w XVI-XVII w. Reszta wyposażenia z XVIII w. Wokół kościoła mur o charakterze obronnym z XVI w., w krużgankach epitafia. W murze budynek bramny z 1569 r. i kaplica cmentarna św. Barbary z ok. 1700 r. Przed wejściem do kościoła figury śś. Jana Nepomucena i Franciszka Ksawerego z XVIII w. Obok kościoła renesansowa plebania z XVI w. Koło kościoła kamienna kolumna wotywna z kwadratową kapliczką z ok. 1700 r., wotum po zarazie.

Dwór górny z XVI w., znacznie przebudowany w k. XIX w.

Dwór dolny z XVIII w., przebudowany w XIX w.

Dodaj komentarz