Szlak św. Jakuba Via Regia (boczny) Prochowice – Jaśkowice

Kategoria: Szlaki piesze gminy Kunice, Szlaki piesze gminy Prochowice, Szlaki piesze powiatu legnickiego, Szlaki piesze Wysoczyzny Średzkiej
Tagi: ,

Szlak św. Jakuba Via Regia (boczny) Prochowice – Jaśkowice
Prochowice – (4,1 km) Las koło Szczedrzykowic – (8,4 km) Jaśkowice
Odcinek alternatywnego przebiegu Szlaku św. Jakuba Via Regia. Prowadzi przez Wysoczyznę Średzką. Nawierzchnia: głównie drogi leśne i polne, odcinek za Prochowicami zarośnięty. Po drodze 2 kościoły i zamek w Prochowicach oraz Jezioro Jaśkowickie.


Trasa zaczyna się na rynku w Prochowicach, dokąd Szlak św. Jakuba Via Regia biegnie z Malczyc. Idziemy razem ze szlakiem zielonym i żółtym ul. Legnicką na zachód. Na skrzyżowaniu z ul. M. Kopernika stoi kościół św. Andrzeja.
Pierwotny, drewniany kościół wzmiankowany w 1217 r., w 1426 r. przebudowany na murowany z inicjatywy Ottona Zedlitza. Później przebudowywany ok. 1737 r. i na pocz. XX w. Po 1945 r. magazyn, obecnie własność Kościoła, budynek czeka na remont. Od strony północnej przylega zakrystia, od zachodniej neogotycka kruchta. Na murach znajduje się 19 epitafiów i płyt nagrobnych oraz 2 nagrobki architektoniczne z XVI-XVII w., związane głównie z rodem Zedlitzów. Nagrobki architektoniczne poświęcono zmarłej w 1561 r. Christinie Oppersdorfin (z domu Zedlitz) i zmarłemu w 1563 r. Ottonowi von Czedlicz oraz jego żonie Elżbiecie (z domu Talckenbergin). Poza tym znajdują się tu nagrobki: Ottona von Czedlicza (zm. 1510), Hansa von Czedlicza (zm. 1527), Fabiana Zedlitza (zm. 1558), żony Ottona, Suzany (zm. 1532), Zuzanny z domu Zedlitz (zm. jako dziecko w 1540 r.). Najciekawszy jest nagrobek Hansa Schwenckfelda (zm. 1551), prawdopodobnie brata Caspara Schwenckfelda, założyciela sekty schwenckfeldystów, której potomkowie żyją do dziś w USA. Sekcie tej sprzyjał ks. Fryderyk II legnicki. Najstarsze nagrobki pochodzą z pocz. XVI w. i wyobrażają plebana (zm. 1503) i rycerza.


Warto podejść ul. M. Kopernika do zamku, razem ze szlakiem żółtym, biegnącym do Lubina.
Zamek został wzniesiony w 1259 r. przez palatyna legnickiego – Iko, związane z nim było miasto, należące do tych samych właścicieli. W latach 1400-1567 prochowickie dobra znajdowały się w ręku Zedlitzów. W 1422 r. Otto Zedlitz zbudował wysoką wieżę. W 1554 r. zamek przeszedł w ręce Oppersdorfów, w 1568 r. posiada go Fabian von Schönaich, który w latach 80. XVI w. rozbudował zamek, mury uzyskały wtedy dekoracyjne szczyty i otynkowanie. Attykę z motywem groteski przypisuje się mistrzowi Parrowi, gmerk kamieniarski wskazuje na autorstwo Hansa Lyndenera. W 1597 r. Prochowice przeszły w ręce książąt legnickich, ks. Jerzy Rudolf w latach 1613-37 wzbogacił jego wnętrza. W 1642 r. wojska szwedzkie zniszczyły zamek, który trzeba było częściowo wyburzyć. W 1675 r. zamek przeszedł w ręce państwowe, w 1820 r. kupił go hr. Erdmann Sylvius von Pückler, który go przebudował i odnowił. Po kilku zmianach właścicieli, zamek objął w 1906 r. hr. Kurt Strachwitz i baron Richard von Mattencloit, dokonano wtedy ostatniej renowacji. W XIX w. do południowo-wschodniego naroża dobudowano parterowy, prostokątny pawilon ogrodowy, urządzono też ogród. Obecnie zniszczona budowla znajduje się w rękach prywatnych.

Wracamy do ul. Legnickiej (na wprost widać spichlerz w zespole młyna zbożowego z 1902 r.).

Skręcamy w lewo razem ze szlakiem zielonym w ul. Ciepłą, która przechodzi w ul. Pocztową.

W niewielkiej odległości po prawej znajduje się kościół św. Jana Chrzciciela.
Neogotycki kościół św. Jana Chrzciciela z lat 1845-47, z wieżą z 1927 r. Wewnątrz barokowy ołtarz główny ze szkoły lubiąskiej z 1695 r. Na cokołach rzeźby Archaniołów Michała i Gabriela, w punkcie centralnym walka Archanioła Michała z Lucyferem. Barokowy prospekt organowy, w centrum Chrystus Zmartwychwstały w otoczeniu Mojżesza i św. Jana Ewangelisty, po bokach wyobrażenia dwóch papieży, kardynała i trzech biskupów. Drewniana ambona z XVII w. i spiżowy dzwon na wieży z 1575 r. Przed kościołem barokowe rzeźby NMP i św. Jana Nepomucena z 1. poł. XVIII w.

Ul. Pocztowa przechodzi w drogę polną, przekraczamy obwodnicę Prochowic w ciągu drogi nr 94 i idziemy szutrową ul. Ogrodową koło kilku samotnych budynków. Ulica przechodzi w drogę polną, idziemy skłonem wysoczyzny, opadającym w lewą stronę. Rozpościera się stąd panorama Prochowic, w oddali widać kościół św. Walentego w Lubiążu. Mijamy kilka zagajników i przekraczamy drogę bitą Golanka Dolna – Chwałkowice, opuszczając w tym miejscu granice miasta Prochowice.

Czeka nas teraz najtrudniejszy odcinek trasy, zarośniętą ścieżką i skrajem pola, cały czas w tym samym kierunku. Wkraczamy w las, gdzie jakość drogi się poprawia. Na dużym skrzyżowaniu dróg leśnych idziemy dalej prosto, szlak zielony skręca w lewo do Szczedrzykowic.

Podchodzimy na niewielkie wzniesienie, za którym skręcamy w prawo w drogę bitą. Idziemy skrajem lasu (po lewej), w dolinie potoku droga bita przechodzi w polną. Opuszczamy tutaj gminę Prochowice, wkraczając na teren gminy Kunice. Po lewej znajdują się Góry Glinianki (134 m), po prawej w oddali widać wzniesienia Pogórza Kaczawskiego. Osiągamy zniszczoną drogę asfaltową Kunice – Golanka, gdzie kierujemy się prosto.

Dochodzimy do wsi Jaśkowice, gdzie pojawia się stary bruk.
Jaśkowice – wieś w gminie Kunice, położona przy linii kolejowej Wrocław – Legnica. Wzmiankowana w 1413 r., w XVIII w. należała do rodziny von Heinze. W 1842 r. kupił ją pułkownik von Schikfuss z Nowej Wsi. W 1844 r. doprowadzono linię kolejową z Wrocławia do Legnicy. W końcu XIX w. nad jeziorem wybudowano ośrodek wypoczynkowy z kąpieliskiem, restauracją i przystanią gondol. Letniskowy charakter wieś straciła po 2. wojnie światowej. W 1945 r. zniszczono tutejszy pałac.
Koło przydrożnego krzyża skręcamy w lewo i na następnym skrzyżowaniu prosto, schodząc z głównej drogi.

Idziemy nowym deptakiem brzegiem Jeziora Jaśkowickiego, po lewej znajduje się dawny folwark z gorzelnią.

Jezioro Jaśkowickie – trzecie co do wielkości (pow. 24 ha) i najgłębsze (9,4 m) jezioro Pojezierza Legnickiego. Od k. XIX w. do 1945 r. wykorzystywane rekreacyjnie, obecnie służy głównie wędkarzom.

Wracamy na brukowaną szosę, gdzie skręcamy w prawo. Koło figury dochodzi z prawej szlak żółty z Raszówki.

Razem z nim kierujemy się na stację Jaśkowice Legnickie, gdzie ten odcinek trasy się kończy. Szlak św. Jakuba Via Regia (boczny) biegnie dalej do Grzybian.

Dodaj komentarz