Tarnów Opolski

Kategoria: Gmina Tarnów Opolski, Równina Opolska


Wieś gminna w powiecie opolskim, położona na Równinie Opolskiej, przy linii kolejowej Opole – Strzelce Opolskie. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od słowa 'tarnina’ lub nazwy 'Tarn’. Wzmiankowana w 1293 r., kiedy ks. opolski Bolesław I sprzedał tu Gumpertowi 40 łanów flamandzkich. Jednak osadnictwo istniało tu wcześniej, o czym świadczą znaleziska cmentarzyska, przedmiotów kultu i grotu włóczni z okresu rzymskiego. W 1447 r. wzmiankowano kościół, mieszkańcy zajmowali się uprawą nieurodzajnej ziemi, hodowlą zwierząt, wypalaniem smoły. W 1664 r. miał miejsce wielki pożar wsi. W XVI w. w okolicy zaczęto wypalać wapno, w 1807 r. powstał pierwszy piec wapienny, w 1845 r. wzmiankowano już 10 chłopskich pieców, jednak konkurencja pobliskiego Gogolina doprowadziła do zahamowania rozwoju wapiennictwa. Szkołę wybudowano w 1821 r., dużą rolę w edukacji i budzeniu świadomości narodowej odegrał tu ks. Czesław Klimas, we wsi przeważała ludność polska. W 1878 r. doprowadzono linię kolejową Opole – Strzelce Opolskie. We wsi działają duże zakłady wapiennicze, korzystające z kamieniołomu w Kamieniu Śl.

Warto zobaczyć:

Kościół św. Marcina. Pierwotny przypuszczalnie z XIV/XV w., wzmiankowany w 1447 r. jako należący do minorytów z Opola. W 1664 r. spalony w wielkim pożarze i odbudowany. Posiadał ołtarz główny z relikwiami śś. Walentego i Urszuli oraz obrazem Wniebowzięcia NMP z 1687 r. W 1913-14 r. z inicjatywy ks. Czesława Klimasa zbudowano nowy korpus na osi pn.-pd., powstał wtedy neobarokowy kościół trójnawowy w typie bazylikowym, z 40-metrową wieżą. Ze starego kościoła zachowało się późnogotyckie prezbiterium, zamienione na kaplicę. Wewnątrz barokowy ołtarz z rzeźbami śś. Michała, Józefa i Jadwigi, rokokowa chrzcielnica z 2. poł. XVIII w., obok kostnica z XVIII/XIX w.
Stacja kolejowa z 1878 r.

Oficjalna strona gminy

Dodaj komentarz