Wieś gminna w powiecie średzkim, położona przy nieczynnej linii kolejowej Malczyce – Strzegom. Pierwotną nazwą wsi był „Uganin”, a następnie „Gabersdorf”. W latach 1458-71 właścicielem wsi był Dipprand von Reibnitz. Jego następcą został Joachim von Landskron, później właścicielem został Otto Friedrich von Landskron. W XVII w. miejscowość zostaje podzielona na dolny i górny Udanin. W XVIII w. ponownie Udanin stanowi całość. Od 1688 do 1795 r. majątek Udanin należał do rodziny von Pannwitz. Od 1795 r. do 1945 r. wieś Udanin była własnością rodziny von Richthofen. W 1893 r. rozpoczęto budowę linii kolejowej Strzegom-Malczyce. W dniu 1 września 1895 roku przejeżdża pierwszy pociąg na stację Gabersdorf-Beckern. Stacja posiadała bufet, gdzie można zjeść ciepły posiłek. W tym okresie wieś Udanin liczyła ok. 1000 mieszkańców. W 1943 r. rozpoczęto budowę lotniska (od obecnych warsztatów firmy POLBOTO w kierunku Pielaszkowice-Gościsław). Do prac przywożono pracowników z obozu Gross-Rosen. Umieszczani byli w prowizorycznym areszcie. Na ścianie byłego aresztu są wyryte ich imiona, nazwiska oraz inne zapisy. W 1945 r. wioska otrzymuje nawę „Wdanin”, po czasie zmienioną przez Komisję URM na „Udanin”.
Warto zobaczyć:
Kościół św. Urszuli, gotycki z 2. poł. XIII w., pierwsze wzmianki o kościele a zarazem miejscowości, znajdują się w dokumentach papieża Innocentego IV z 1250 r., w których potwierdza, że kościół w Uganinie jest własnością Augustynów we Wrocławiu. Kościół ten został zbudowany z kamienia jako jednonawowy pokryty drewnianym stropem, z wieżą od zachodu, prostokątne prezbiterium z dwuprzęsłowym sklepieniem krzyżowo-żebrowym, oraz pierwotnie dach był kryty słomą. Podczas wojny 30-letniej (1618-1648) góra wieży została odstrzelona, a dach ze słomy spalił się. Kościół w 1668 r. został przebudowany. W tym czasie kościół należał do kościoła parafialnego w Konarach. W XIX w. kościół zostaje odrestaurowany.
Klasycystyczny kościół Podwyższenia Krzyża Św. z 1840 r.
Pałac istniał już w XVIII w., przebudowany w latach 1823-24 przez Emila Kranste dla Juliusa von Richthofena, zatracił cechy stylowe. Założony został na planie prostokąta, podpiwniczony. Nad głównym wejściem znajduje się kartusz herbowy. Już w XVII w. obok pałacu założony został pierwszy ogród. Pod koniec XIX w. zamieniony na park krajobrazowy wg projektu Eduarda Petzolda z 1887 r. dla Siegfrieda von Richthofena. Część parku ogrodzona została murem. W parku znajdują się drzewa: platan klonolistny, sosna czarna, miłorząb dwuklapowy, świerki, cis pospolity, jodła jednobarwna, jesiony wyniosłe, sosna sejmutka, jedlice Douglasa odmiany zielonej, lipy drobnolistne, graby pospolite, klony. Wiek starodrzewia wynosi ok. 120 lat, gatunki iglaste wprowadzono w pocz. XX w.
Secesyjna willa z pocz. XX w., przebudowana później na szkołę. Obok ozdobny ogród.
Cmentarz parafialny z 1887 r.
Tablica pamiątkowa. W 1813 r. w Udaninie pod lipami ówczesnej szkoły i plebanii ewangelickiej doszło do rozmów pomiędzy posłami i generalicją rosyjską, pruską i francuską. To wydarzenie upamiętnia tablica umieszczona w setną rocznicę tych wydarzeń na budynku plebanii pastora (obecnie budynek Ośrodka Zdrowia). Napis wyryty jest w języku niemieckim, nad nim znajdują się wyrzeźbione dwie gałązki z liśćmi dębu a pomiędzy nimi krzyż. Tekst z tablicy mówi: „1 czerwca 1813 r. przybyli do domu parafialnego w Udaninie pełnomocnicy Prus i Rosji, generał von Kleist (Kaisers), hrabia Schuwalow i francuski generał hrabia Caulaincourt książę Vincenzy, gdzie 36-godzinne zawieszenie broni uzgodniono, z późniejszym zawarciem rozejmu przez dowództwo 4 czerwca w Pielaszkowicach podpisane, tak ważne dla naszej ojczyzny”.
Stacja kolejowa z 1895 r.
(za Wikipedią)
