Wrocław – ul. św. Mikołaja

Kategoria: Bez kategorii, Stare Miasto


Jedna z dwóch ulic, łączących niegdyś Rynek ze znajdującą się na zachód od niego nieistniejącą już Bramą Mikołajską, od której pochodzi nazwa ulicy. W średniowieczu jedna z głównych arterii komunikacyjnych Wrocławia.

Warto zobaczyć:

Odcinek Rynek – Kazimierza Wielkiego
Prawa strona ulicy:

Nr 7 – budynek biurowo-usługowy Renaissance Business Center z lat 1998-2000 wg projektu D. i K. Śródków, elewacja nawiązuje do istniejącego tu wcześniej XIX-wiecznego budynku. W budynku odwrócono tradycyjny podział na ściany i okna.
Nr 8 – Kamienica Pod Trzema Dębami – powstała w 1737 r. z przebudowanego domu średniowiecznego, w 1912 r. wnętrza przebudowano na dom handlowy Max Daum Nachfolger. Zniszczona w 1945 r., odbudowana w 1953 r. wg projektu Z. Politowskiego.
Nr 9 – empirowa kamienica z ok. 1800 r., przebudowana w 1886 r. Na jej miejscu w 1912 r. powstał żelbetowy dom, połączony z sąsiednią Kamienicą Pod Trzema Dębami. Obecna kamienica odbudowana w 1953 r., nawiązuje fasadą do oryginalnej empirowej.
Nr 10 – dawny dom handlowy z 1909 r., przebudowany w 1953 r. w duchu socrealizmu.
Nr 12 – budynek biurowo-hotelowo-usługowy z lat 2004-05 wg projektu J. i K. Tarnawskich i J. Frąckiewicza z pasami ciemnych okien i ściany licowanej płytami z jasnego piaskowca.
Lewa strona ulicy:
Nr 80 – renesansowa kamienica ufundowana przez Konrada von Koeltsch starszego w latach 1591-92, odbudowana w latach 1979-81 wg projektu M. Molickiej. Barokowy portal przeniesiony z domu przy ul. Ruskiej 45.
Nr 69-76 – budynek biurowo-hotelowo-usługowy Wratislavia Center z lat 1998-2001 zaprojektowany przez L. Łękawę, J. Chmurę i M. Krupińskiego. Składa się z hotelu Sofitel Wrocław, centrum konferencyjnego i rekreacyjnego, części biurowej i handlowej oraz podziemnego garażu. Elewacje zróżnicowane stylistycznie od klasycyzmu po postmodernizm.
Nr 65/68 – siedziba Wrocławskich Zakładów Zielarskich Herbapol, dawny dom handlowy Victoria, zbudowany w latach 1898-1900 wg projektu właściciela Georga Hartera. Konstrukcji szkieletowej, wewnętrzne słupy metalowe, zewnętrzne – murowane. Elewacja secesyjna, pod wykuszem figura nagiej Victorii z amorem, obok dzieci z atrybutami kupieckimi, poza tym groteski, motywy roślinne i tarcze herbowe przedstawiające sztuki wyzwolone. Od lat 50. XX w. siedziba Herbapolu. Piękne, secesyjne odrzwia, odrestaurowane w 2000 r.



Odcinek Kazimierza Wielkiego – Plac Jana Pawła II
Lewa strona ulicy:

Nr 63 – budynek biurowy Times, dawny szpital Bożego Grobu, wzmiankowany w 1412 r. Stanowił miejsce opieki nad ubogimi dziećmi, kształconymi na sukienników. Gotycka część narożna z 1. poł. XV w., całość przebudowana w stylu klasycystycznym w latach 1789-91 i ponownie w 1858 r. na neorenesansową szkołę miejską. Przebudowany na biurowiec w latach 2007-09. Na narożniku kopia gotyckiej rzeźby Chrystusa Króla.
Nr 58 – klasycystyczna kamienica, przebudowana w 1892 r. i ponownie w 1902 r. w stylu neobarokowo-secesyjnym.
Nr 45 – kamienica z 1864-65 r., wzniesiona przez F. Nagórsky’ego z elewacjami nawiązującymi do włoskiego renesansu.

[mapsmarker marker=”44″]

Dodaj komentarz