Dobrodzień

Miasto (4 tys. mieszkańców) w powiecie oleskim, położone na pograniczu Równiny Opolskiej i Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej. Legenda mówi, że w 984 r. zatrzymał się tu św. Wojciech w drodze do Krakowa. Dobrodzień wzmiankowano w 1267 r. Prawa miejskie nadał ks. Władysław Opolczyk w 1374 r. W końcu XIV w. miasto przeszło na własność rycerza Władysława Jagiełły Spytka z Melsztyna, później zajęli je książęta niemodlińscy, później opolscy (do 1532 r.). W XV-XVI w. właścicielami miasta byli Kranczkowscy, Posadowscy i Jaroccy. Anna Jarocka z domu von Gaschin (1612-1648), stale zwiększała obciążenia feudalne mieszczan, czym zasłużyła na miano Czarnej Damy z Dobrodzienia. W czasie wojny 30-letniej miasto splądrowane przez wojska polskie i szwedzko-saskie. Dobrodzieniem rządzili: ród Blacha (1648-74), Blankowscy (1674-1743) i książęta brunszwiccy (1789-1884). W 2. połowie XVIII w. wybudowano zakład hutniczy z wielkim piecem. W 1846 r. ogromny pożar zniszczył miasto. W 1884 r. majątek przejęli królowie sascy – Fryderyk August III często przyjeżdżał do swojego pałacu myśliwskiego. W 1913 r. doprowadzono boczną linię kolejową z Fosowskiego. Po 1921 r. Dobrodzień pozostał w Niemczech, utworzono najmniejszy w Rzeszy powiat dobrodzieński. W 1927 r. majątek został częściowo rozparcelowany. Po wojnie rozwinął się przemysł meblarski.

Co warto zobaczyć w Dobrodzieniu

Neoromański kościół Nawiedzenia NMP z lat 1847-1851, obok plebania i kapliczka św. Wojciecha.
Neoromański kościół św. Marii Magdaleny z lat 1851-1854, zbudowany na miejscu drewnianego, wzmiankowanego w 1311 r., spalonego w 1846 r. Wewnątrz barokowe rzeźby śś. Apolonii, Barbary i Jana Chrzciciela. Obok kościoła figura św. Jana Nepomucena.
Drewniany kościół cmentarny św. Walentego, pierwotny z XVI w., obecny z 1630 r., zbudowany po wielkim pożarze miasta w 1625 r. Posiada konstrukcję zrębową z wieżą o konstrukcji słupowej nakrytą daszkiem namiotowym, z którego wyrasta cebulasty hełm. Dach siodłowy, całość kryta gontem. Wewnątrz ołtarz z 1644 r., fundacji Adama Wilhelma Dobrodzieńskiego i barokowe obrazy św. Walentego i św. Klary. Obok cmentarz z klasycystyczną kaplicą.

Klasycystyczny dwór z lat 1848-1849, powstał na miejscu zamku z ok. 1452 r., obecnie Park Hotel. Wokół ciągnie się zabytkowy Park Miejski założony w latach 1884-1914 na miejscu dawnego stawu zamkowego z młynem. Park został odnowiony w 2003 r. Nad rzeką Myślinką zbudowano w 1610 r. most z kamienia łupanego, najstarszy zabytek Dobrodzienia.

Klasycystyczny ratusz z lat 1848-49, zbudowany po wielkim pożarze miasta w 1846 r. Budowę wsparli właściciel okolicznych dóbr, ks. brunszwicki i król pruski. Przy okazji odbudowy miasta wytyczono większy rynek i zmodyfikowano średniowieczny układ urbanistyczny.

Cmentarz ewangelicko-augsburski, założony w poł. XIX w.
Położony pod miastem cmentarz żydowski, założony w k. XVII w. Stoją tu macewy krewnych św. Edyty Stein.
Izba Regionalna otwarta w 2004 r., gromadząca dokumenty i przedmioty dokumentujące dzieje miasta.