Rogów Sobócki

Kategoria: Gmina Sobótka, Równina Wrocławska


Wieś w gminie Sobótka, położona na Równinie Wrocławskiej, przy linii kolejowej Wrocław – Świdnica. Wzmiankowana w 1307 r. jako Rogow, istniał już wtedy kościół. Od 1450 r. własność rodu von Reichenbach, od 1558 r. do poł. XVIII w. von Gellhornów. W 1700 r. połączono dwie niezależne dotąd wsie Rogau i Rosenau, należące do hrabiny von Schlegenberg. W latach 1852–1945 wieś należała do hr. von Pückler, w 1885 r. doprowadzono linię kolejową Wrocław – Sobótka Zachodnia. W 1945 r. wieś uległa w znacznym stopniu zniszczeniu.

Warto zobaczyć:

Kościół św. Jana Chrzciciela, pierwotny wzmiankowany w 1307 r., w 1335 r. istniała już parafia, obecny z XV w., wieża z pocz. XVI w., przejęty przez protestantów i rozbudowany w latach 1570-94. Zniszczony w pożarze w 1647 r., wyremontowany w latach 1648-53 i zwrócony katolikom. W 1703 r. miało miejsce ponowne ustanowienie parafii. Kościół uległ poważnym zniszczeniom w 1945 r., w latach 1961-69 wyremontowany, ponownie pełni funkcję siedziby parafii. Jednonawowy bez wydzielonego prezbiterium, z kamienną wieżą od zachodu. Nad wejściem głowa patrona, wewnątrz barokowe wyposażenie i liczne epitafia z XVI-XVII w. W murze okalającym kościół 3 łacińskie krzyże pojednania o wym. 170 x 76 cm, 81 x 59 cm, 150 x 78 cm i kula armatnia.

Dawny kościół ewangelicki z lat 1794-95 z wieżą z poł. XIX w., zniszczony w 1945 r. W marcu 1813 r. pastor Peters błogosławił w nim żołnierzy Freikorpsu von Lützowa, wyruszających na wojnę z Napoleonem. W 1810 r. Joanna Ernestyna von Schickfuss założyła cmentarz ewangelicki, zachowała się prowadząca do niego klasycystyczna brama i kilka nagrobków.
Dawny dwór obronny zbudowany przez Fryderyka von Gellhorna ok. 1572 r., przebudowany na barokowy ok. 1650 r. i w latach 1760-80, rozbudowany w 1860 r., zrujnowany w 1945 r. i rozebrany w latach 70. XX w. Zachowała się oficyna z 1. poł. XIX w., brama z 1801 r. i prowadząca do dworu zabytkowa aleja 26 dębów w wieku 100-300 lat. Obok zaniedbany park o pow. 16 ha
Pręgierz z 1555 r., mający formę piaskowcowego słupa z dwoma żelaznymi kółkami i słabo widocznymi rytami dwóch mieczy, obok maltański krzyż pojednania z utrąconym ramieniem.

Dodaj komentarz