Szlak niebieski Przerzeczyn-Zdrój – Ruszkowice – Przełęcz nad Błotnicą

Kategoria: Szlaki piesze gminy Ciepłowody, Szlaki piesze gminy Kondratowice, Szlaki piesze gminy Niemcza, Szlaki piesze powiatu dzierżoniowskiego, Szlaki piesze powiatu strzelińskiego, Szlaki piesze powiatu ząbkowickiego, Szlaki piesze Wzgórz Niemczańskich
Tagi:

Szlak niebieski Przerzeczyn-Zdrój – Ruszkowice – Przełęcz nad Błotnicą
Przerzeczyn-Zdrój – (2,3 km) Podlesie – (4,0 km) Ruszkowice – (7,1 km) Przełęcz nad Błotnicą
Krótki odcinek nowego szlaku we Wzgórzach Niemczańskich, wyznakowanego w 2013 r. Prowadzi szosą do Ruszkowic a potem przez widokowy szczyt Twardziel (359 m) we Wzgórzach Dobrzenieckich. Szlak został oznakowany przez PTTK Strzelin.


Trasa zaczyna się w centrum Przerzeczyna-Zdroju dokąd szlak niebieski biegnie z Piławy Górnej.
Przerzeczyn-Zdrój – wieś i małe uzdrowisko w gminie Niemcza, położone między Wzgórzami Gumińskimi i Szklarskimi. Osadnictwo sięga tu czasów neolitu. Wieś założono na pocz. XIII w., pierwsza wzmianka z 1247 r. Od XV w. do 1945 r. własność von Pfeilów. Wieś zniszczono w czasie wojny 30-letniej. Na pocz. XVIII w. pastor Sommer prowadził tu działalność ruchu pietystów. W końcu XVIII w. odkryto tu źródła siarczanowe, w 1821 r. inne, żelaziste. Wtedy też zbudowano pierwszy pawilon kąpielowy a w 1824 r. rozpoczęto budowę domu zdrojowego. W 1894 r. doprowadzono linię kolejową z Niemczy do Piławy Górnej. W latach 30. miejscowość uzyskała oficjalny status uzdrowiska.
Znajdujemy się koło kościoła NMP Królowej Polski.
Kościół MB Królowej Polski, wzmiankowany w 1279 r., obecny gotycki z XIV/XV w., przebudowany ok. 1571 r. na renesansowy i w latach 1729-33 na barokowy. Odbudowany po pożarze w 1853 r. Wewnątrz manierystyczny ołtarz z 1640 r., barokowa ambona i organy z XVIII w.




Na zewnętrznych murach jeden z największych na Śląsku zespołów 41 epitafiów renesansowych i barokowych z lat 1552-1617. Przy północnej ścianie otwarte mauzoleum von Oheimbów z Wojsławic z ok. 1880 r.



Na cmentarzu neogotyckie kaplice grobowe von Pfeilów z ok. 1880 r. i von Bissigów z Ligoty Małej z 1859 r.

Naprzeciwko kościoła stoi barokowa kaplica z XVIII w., przebudowana potem na remizę strażacką.

Idziemy razem ze szlakiem czarnym z Piławy Górnej ul. Zdrojową. Przechodzimy przez centrum zdroju, mijając sanatoria Cis i Buk (dawny dom zdrojowy z 4. ćw. XIX w.). Po prawej można zobaczyć malowniczy skalisty przełom Szklarki, tworzącej kaskady i niewielki wodospad. Skręcamy w lewo na alejkę wzdłuż potoku, która prowadzi przez park zdrojowy. Jego ozdobą są różaneczniki i rzeźby plenerowe. Za chwilę wracamy na szosę, ul. Rzeczną opuszczamy Przerzeczyn-Zdrój.

Skręcamy ostro w lewo, przekraczając Szklarkę i podchodzimy lekko pod górę. Docieramy do szosy Przerzeczyn-Zdrój – Podlesie, gdzie skręcamy w prawo. Schodzimy lekko w dół do doliny Ślęzy. Przed nami panorama Wzgórz Dębowych z Ostrą Górą (360 m).

Docieramy do Podlesia, gdzie przekraczamy Ślęzę.
Podlesie – mała wieś w gminie Niemcza, położona nad Ślęzą, u stóp Wzgórz Dębowych. Odkryto tu ślady osadnictwa z okresu kultury łużyckiej. Wzmiankowana w 1300 r. Należała do rodzin: von Tschrschky (1765), von Golz (1783), von Lindemer (1825, 1840), von Hanke (1870). W XIX w. w skałce nad Ślęzą istniała niewielka jaskinia zwana Quarkloch. We wsi znajduje się zespół okazałych zagród o charakterze folwarcznym.

Na głównym skrzyżowaniu opuszcza nas szlak czarny, który idzie na Ostrą Górę, ze szczytu przychodzi za to szlak czerwony. Idziemy razem z nim w kierunku Podlesia Górnego, jednak tuż przed wsią skręcamy w lewo w boczną szosę do Ruszkowic. Szlak czerwony idzie dalej do Stolca.

W Podlesiu Górnym znajduje się widoczny ze szlaku dwór z ok. 1850 r., obok stajnia i stodoła z tego samego okresu.

Idziemy pod górę szosą, wspinającą się na boczny grzbiet Wzgórz Dobrzenieckich. Za nami coraz szersza panorama Wzgórz Gumińskich, za którymi położone są Góry Sowie. Po prawej widać Masyw Ślęży, po lewej pojawiają się Góry Bardzkie.

Docieramy na kulminację 308 m i wkraczamy do Ruszkowic.

Ruszkowice – mała wieś w gminie Niemcza, położona na stoku Twardziela (358 m) we Wzgórzach Dobrzenieckich. Powstała jako folwark w XIV w. Należała do rodzin: von Seydlitz (1765), Blitzkel (1783), von Kottwitz (1825), Schoelzel (1840, 1870). W 1936 r. hitlerowcy zmienili słowiańską nazwę Ruschkowitz na Lohenstein.
Na skrzyżowaniu skręcamy w lewo, z prawej dociera szlak czarny z Ciepłowodów. Idziemy razem z nim w kierunku dworu.
Dwór z k. XIX w., ganek z kartuszem herbowym. Obok obora i zarośnięty park krajobrazowy, w którym znajdował się niegdyś pręgierz z 1713 r.

Przechodzimy przez dawny folwark, za którym opuszcza nas szlak czarny, biegnący na Ostrą Górę.

Idziemy drogą polną pod górę, podziwiając widok na Ostrą Górę i Wzgórza Dębowe. Przecinamy pas lasu porastający grzbiet Wzgórz Dobrzenieckich i osiągamy przełęcz ok. 345 m pod Twardzielem.

Twardziel (359 m) to najwyższy szczyt Wzgórz Dobrzenieckich, zbudowany z łupków łyszczykowych i granitognejsów na wschodnim zboczu oraz łupków szarogłazowych na grzbiecie.
Przed nami rozległy widok na kotlinę, w której położone są Ciepłowody. Za nią widać Wzgórza Lipowe i Strzelińskie, horyzont zamykają położone po prawej pasma Gór Opawskich i Złotych.

Skręcamy w lewo, idziemy skrajem lasu przez kulminację 350 m. Wkraczamy na teren gminy Ciepłowody.

Wkraczamy w las, schodzimy lekko w dół na zbocze Kamieńczyka (341 m). Jesteśmy na terenie gminy Kondratowice. Po chwili osiągamy Przełęcz nad Błotnicą (ok. 295 m), gdzie szlak niebieski się kończy.

Wycieczkę można kontynuować szlakiem żółtym do Niemczy lub Białego Kościoła.

Dodaj komentarz