Szlak żółty Żywiec – Grojec (612 m) – Żywiec Browar

Kategoria: Szlaki piesze Kotliny Żywieckiej, Szlaki piesze miasta Żywiec, Szlaki piesze powiatu żywieckiego
Tagi:

Szlak żółty Żywiec – Grojec (612 m) – Żywiec Browar
Żywiec – (4,0 km) Grojec (612 m) – (6,2 km) Żywiec Browar 2 h
Trasa Żywiec ↔ Żywiec – Browar w serwisie mapa-turystyczna.pl
Krótka trasa spacerowa pozwalająca podziwiać piękne widoki ze wzgórza Grojec na Żywiec i Kotlinę Żywiecką. Trasa łatwa, jedynie w okolicach szczytu kilka krótkich ale stromych podejść.


Szlak żółty zaczyna się na rynku w Żywcu.
Obecny wygląd rynku jest wynikiem odbudowy po pożarze w 1857 r. Ratusz zbudowany w 1868 r. w stylu nawiązującym do synagogi jest siedzibą władz miasta. Na środku rynku stoi 150-letnia figura św. Floriana.


Razem ze szlakiem niebieskim podążamy w kierunku znajdującej się obok dzwonnicy.
Dzwonnica – stojąca w narożniku rynku 4-kondygnacyjna budowla wzniesiona w latach 1723-24, na dachu chorągiewka z herbem Wielopolskich – Starykoń, a na ścianach tablice, upamiętniające ważne wydarzenia z dziejów miasta.

Dzwonnica stoi obok żywieckiej katedry.
Katedra Narodzenia NMP – powstała w 1. połowie XV w., jej obecny wygląd jest wynikiem renesansowej przebudowy dokonanej z inicjatywy Wawrzyńca Komorowskiego w latach 1515-1542. Wieża o wysokości 45 m i siedmiu kondygnacjach powstała w latach 1582-85 według projektu włoskiego architekta Jana Ricciego. Kaplica grobowa Komorowskich po północnej stronie nawy pochodzi z lat 1596-1610. W 1929 r. od strony południowej dobudowano kaplicę grobową Habsburgów, w której spoczął ks. Karol Stefan z żoną Marią Teresą. We wnętrzu zachowała się cenna gotycka płaskorzeźba Zaśnięcia NMP z ok. 1500 r., reszta wyposażenia pochodzi z okresu odbudowy po pożarze w 1711 r., ołtarz główny z 1724 r. jest dziełem Macieja Weissmanna, organy pochodzą z 1714 r., a ambona w stylu regencji z 1748 r. W kaplicy Komorowskich znajduje się chrzcielnica z kamienia pińczowskiego z 1583 r.



Po zwiedzeniu katedry wchodzimy w deptak, który zaprowadzi nas do żywieckiego Parku Zamkowego.
Park zamkowy powstał w 1712 r. jako ogród francuski, w połowie XIX w. przekształcono go w stylu angielskim, najstarszym drzewem jest liczący ok. 360 lat dąb szypułkowy, na wysepce stoi domek chiński z 2. połowy XVIII w.
Po prawej mijamy park miniatur.
Park Miniatur powstał w 2011 r. i przedstawia 22 zabytki pogranicza śląsko-małopolskiego z zamkami w Suchej Beskidzkiej, Bielsku-Białej i Cieszynie.

Można stąd podejść do znajdującego się nieopodal Nowego Zamku.
Nowy Zamek – pałac wybudowany jako rezydencja Habsburgów w latach 1885-95, przebudowany w 1910 r., obecnie zajmuje go zespół szkół leśnych, a w reprezentacyjnej sali balowej odbywają się koncerty.


Obok znajduje się Stary Zamek.
Stary Zamek – zbudowany przez Komorowskich ok. 1500 r., przebudowany w 1569 r. na renesansowy, w latach 1708-21 na barokowy i w latach 1850-70 na neogotycki. Szczególnie piękny jest renesansowy dziedziniec z trzema kondygnacjami krużganków. Wewnątrz znajduje się Muzeum Miejskie prezentujące historię Żywca i okolic, cenne średniowieczne rzeźby, a dział etnograficzny kulturę i zwyczaje górali żywieckich.

Idziemy ładną aleją przez park mijając po prawej wejście do stajni i mini zoo.
W mini zoo można zobaczyć kuce, muła, osiołka oraz stada ptaków.
Za stajnią stoją zabytkowe budynki Centrum Rehabilitacyjnego dla Dzieci.

Na końcu parku skręcamy w prawo (szlak niebieski do Trzebini skręca w lewo), przekraczamy ul. Witosa i tory kolejowe linii Żywiec – Sucha Beskidzka. Przechodzimy kładką nad Koszarawą i przed nowo zbudowanym amfiteatrem skręcamy w prawo w wąską ścieżkę, biegnącą skrajem lasu.

Podchodzimy dość stromo na szczyt Małego Grojca (422 m). Nagrodą za wysiłek jest widok na otoczenie doliny Koszarawy z Babią Górą. Po drugiej stronie widać płynącą u stóp stromego zbocza Sołę i dzielnicę Żywca – Zabłocie z kościołem św. Floriana. Dalej rozpościera się Kotlina Żywiecka, za którą ciągnie się grzbiet Beskidu Śląskiego z kopułą Skrzycznego.

Na północy widoczne jest centrum Żywca z charakterystyczną wieżą katedry. Ten widok będzie nam towarzyszył przez dłuższy czas, poszerzając się o zamykające perspektywę szczyty Beskidu Małego z ciekawym płaskim wierzchołkiem Żaru. W dole widoczna jest tafla Jeziora Żywieckiego. Idziemy grzbiecikiem mijając po lewej wyciągi narciarskie. Przed nami otwiera się widok na dolinę Koszarawy i otaczające ją szczyty Beskidu Żywieckiego z Babią Górą. Po lewej widać żywieckie osiedla mieszkaniowe z górującym nad nimi kominem ciepłowni.

Schodzimy lekko w dół na wschodnie zbocze wzgórza i skręcamy w bitą drogę w prawo. Od tej pory aż na szczyt Grojca będą nam towarzyszyć kapliczki drogi krzyżowej.

Teraz czeka nas krótkie podejście na szczyt Średniego Grojca (477 m), zwieńczony stalowym krzyżem – pamiątką po wizycie papieża Jana Pawła II 22 maja 1995 r. Wierzchołek oferuje nam kolejną porcję rozległych widoków, można zobaczyć cały Żywiec, szczególnie malowniczo prezentuje się ujście Soły do Jeziora Żywieckiego.

Wąską ścieżką wśród zarośniętych dawnych polan schodzimy na siodło, gdzie skręcamy w prawo. Idziemy lekko pod górę, po chwili skręcamy w lewo. Wąską ścieżką (uwaga na znaki) rozpoczynamy strome podejście na szczyt Zamczyska. Po drodze na prześwitach punkt widokowy. Następnie już nieco łagodniej osiągamy Grojec z krzyżem i 26-m masztem telewizyjnej stacji przekaźnikowej.
Grojec (612 m) – górujący nad Żywcem szczyt położony w widłach Soły i Koszarawy. Odkryto tu ślady osadnictwa z okresu lateńskiego i wczesnośredniowiecznej warowni. Na pocz. XV w. wzniesiono zamek Skrzyńskich, który później przeszedł w ręce Komorowskich. Zamek został zniszczony w 1477 r. przez wojska Kazimierza Jagiellończyka, podczas wyprawy podjętej w odwecie za konszachty Komorowskich z Węgrami i Zakonem Krzyżackim. Na stokach Grojca znajdują się murawy kserotermiczne, torfowisko wysokie ze stanowiskiem rosiczki okrągłolistnej, rośnie także chroniona roślina pasożytnicza – zaraza drobnokwiatowa. Ze szczytu rozciąga się widok na Żywiec, Jezioro Żywieckie i szczyty Beskidu Małego. Na południu widać Pasmo Romanki w Beskidzie Żywieckim.


Schodzimy wąską leśną ścieżką stromo w dół. Osiągamy polanę, na której rozłożył się przysiółek Capuci.

Na asfalcie skręcamy w prawo i za chwilę ponownie w prawo, w polną drogę, której pobocze wyłożone jest płytami chodnikowymi. Schodzimy nadal w dół, mijając potężny buk. Na łuku drogi schodzimy z niej na wprost. Skrótową ścieżką w wąwozie dochodzimy ponownie do tej samej drogi. Tu kończy się zejście, ul. Niwy przekraczamy most na Sole. Mijamy ogródki działkowe i bardzo niski wiadukt kolejowy linii Żywiec – Zwardoń.

Idziemy przez Osiedle Browar do głównej ul. Browarnej, gdzie skręcamy w prawo. Szlak żółty kończy się na przystanku MZK a my możemy zwiedzić znajdujący się tu Browar Żywiec.
Browar Żywiec – jeden z największych browarów w Polsce, założony w 1856 r. przez arcyks. Karola Stefana Habsburga. W 2006 r. otwarto tu Muzeum Browaru. W dawnej leżakowni można zapoznać się z technologią produkcji piwa, następnie odwiedzić Karczmę Galicyjską z k. XIX w. i lokal z okresu międzywojennego. Wszystkiego można tu dotykać a wizyta kończy się degustacją napoju, którą można kontynuować w firmowej Piwiarni Żywieckiej.

Dodaj komentarz