Żeby zobaczyć przebieg trasy kliknij ikonkę „zobacz wszystkie warstwy danych”
9,4 km, 3.05 h, suma podejść 425 m
Ludwikowice Kłodzkie – 2,7 km – Pardelówka – 2,1 km – Włodzicka Góra – 1,8 km – Świerki – 2,8 km – Bartnica
Dojazd – stacje Ludwikowice Kłodzkie i Bartnica na linii Kłodzko – Wałbrzych (D15). Jeżdżą tędy pociągi Kolei Dolnośląskich w relacjach Kłodzko Miasto – Wałbrzych Główny/Miasto i Kudowa-Zdrój – Wrocław Główny/Jelenia Góra.
Trasa biegnie przez północną część Wzgórz Włodzickich. Ze stacji Ludwikowice Kłodzkie z okazałym mostem kolejowym idziemy przez miejscowość z kościołem św. Michała Archanioła i wspinamy się przez przysiółek Borek na grzbiet Wzgórz Włodzickich – Pardelówkę, Pisztyk i Włodzicką Górę z wieżą widokową. Następnie schodzimy do Świerków z kościołem św. Mikołaja, podchodzimy pod Świerkową Kopę i kończymy trasę na stacji Bartnica.
Trasa zaczyna się na stacji Ludwikowice Kłodzkie.
Przystanek Ludwikowice Kłodzkie (478 m) położony jest na linii kolejowej Kłodzko – Wałbrzych, powstałej w latach 1879-80. Odcinek ten posiada parametry głównej linii i ze względu na przeprowadzenie w trudnym, górskim terenie obfituje w liczne obiekty inżynieryjne (mosty, tunele). Ruch pasażerski zawieszono tu w 2006 r., jednak dzięki inicjatywie Urzędu Marszałkowskiego przywrócono go w 2009 r., jeżdżą tędy pociągi Kolei Dolnośląskich w relacjach Kłodzko Gł. – Wałbrzych Gł. i Kudowa-Zdrój – Wałbrzych Gł. Przystanek uruchomiono w 1882 r. po przeciwnej stronie wiaduktu, w okolicach dzisiejszej nastawni, jednak ze względu na stromy podjazd od strony miejscowości nie było to komfortowe rozwiązanie. Dlatego w czasie przebudowy linii na dwutorową w 1912 r. przeniesiono go w obecne miejsce. Wtedy też powstał budynek dworca w konwencji stylu rodzimego (Heimatstil) oraz wyspowy peron z metalową wiatą i przejściem podziemnym. Bezpośrednio ze stacją sąsiaduje okazały most kolejowy nad doliną Miłkowa, wzniesiony w 1880 r., a drugi tor w 1913 r. Most ma długość 165 m i wysokość 31 m, posiada trzy filary i konstrukcję kratownicową, dwa środkowe dźwigary jednego przęsła mają pasy paraboliczne zwrócone ku dołowi. Most miał być wysadzony przez oddziały Wehrmachtu w 1945 r., jednak akcja miejscowej ludności i niemieckich dyżurnych ruchu temu zapobiegła. Po drugiej stronie mostu znajduje się nastawnia, która obsługiwała dawną bocznicę do kopalni węgla Wacław, obecnie szlak w kierunku Nowej Rudy przechodzi tu z dwóch torów na jeden.
Spod stacji idziemy szlakiem czerwonym, który będzie nam towarzyszył do końca trasy. Ścieżką wzdłuż torów schodzimy do doliny i ul. Piastowskiej, którą biegnie droga z przysiółka Grzymków. Znajduje się tu kamienny wiadukt kolejowy z 1880 r., drugi tor kamienno-żelbetowy z ok. 1910 r. Przecinamy drogę nr 381 Kłodzko – Wałbrzych, ul. Kościelną mijamy kapliczkę domkową z pocz. XIX w. z figurą św. Jana Nepomucena. Przekraczamy Włodzicę i docieramy do ul. Wiejskiej. Można tu podejść 230 m w lewo do dawnego szpitala.
Dawny szpital Ludmillastift z lat 1884-87 przebudowano na pocz. XX w., obecnie mieści się w nim DPS prowadzony przez Franciszkanki Szpitalne.
Przy ul. Wiejskiej mieści się kościół św. Michała Archanioła.
Barokowy kościół św. Michała Archanioła wzniesiono w latach 1707-08 na miejscu kaplicy wzmiankowanej w 1456 r. Świątynię przebudowano w 1724 r., po pożarze z 1914 r. odbudowano ją dziesięć lat później, wzbogacając o neoromańskie przybudówki. Kwadratowa wieża kościoła zwieńczona jest hełmem z prześwitem. Wewnątrz znajduje się wyposażenie z czasu odbudowy w 1924 r. i gotycka rzeźba Madonny z Dzieciątkiem z XV/XVI w. Na cmentarzu stoi Ukrzyżowanie z 1866 r., zachowały się także stare nagrobki, w tym groby zakonnic z dawnego szpitala oraz pomnik poległych w I wojnie światowej z 1921 r., autorstwa Paula Weissa.
Skręcamy w ul. Stefana Batorego, mijamy dawną plebanię z 1797 r. i rozpoczynamy podejście na grzbiet Wzgórz Włodzickich. Za XIX-wiecznym krzyżem żeliwnym możemy podziwiać panoramę Wzgórz Wyrębińskich i Gór Sowich z mostem kolejowym w Ludwikowicach Kłodzkich. Docieramy do przysiółka Borek, położonego na siodle między Dziewięciornikiem (613 m) i wzgórzem 612 m. Drogą polną w pobliżu XIX-wiecznego krzyża podchodzimy stromo do skraju lasu, panorama poszerza się o Góry Wałbrzyskie. Po chwili docieramy do Skrzyżowania pod Pardelówką (710 m).
Roztacza się stąd rozległy widok na Góry Sowie, Bardzkie, Złote i Masyw Śnieżnika. Mijamy dawny drogowskaz i schodzimy na siodło, gdzie znajdowała się niegdyś wieś Fisztyk. Można tu podejść 370 m w lewo wśród pozostałości zabudowań do źródeł Włodzicy. Podchodzimy lekko na szczyt Pisztyk (711 m), gdzie stoi tzw. Drzewo Wisielców ze zniszczonym krzyżem, widać stąd Góry Suche i Karkonosze.
Wkraczamy w las i stromym podejściem podchodzimy na Włodzicką Górę. Po drodze zbaczamy do punktu widokowego na Góry Sowie i dolinę Włodzicy z miejscem odpoczynku i drewnianym krzyżem. Po chwili jesteśmy na szczycie Włodzickiej Góry.
Włodzicka Góra (757 m) to najwyższy szczyt Wzgórz Włodzickich, położony na ich północnym krańcu. W 1927 r. powstała tu wieża widokowa, której nadano imię Paula von Hindenburga. Wieża uległa powolnej dewastacji po 1945 r., na jej miejscu postawiono w 2018 r. nową. Z tarasu widokowego na wysokości 15 m rozpościera się panorama Gór Sowich, Wałbrzyskich i Wzgórz Wyrębińskich.
Ze szczytu schodzimy stromo bitą drogą do Rozdroża pod Włodzicką Górą (712 m), następnie łagodniej, skrajem lasu i przez łąkę docieramy do Świerków. Po drodze towarzyszą nam widoki na Góry Suche i Sowie oraz Wzgórza Wyrębińskie. Ulicą osiagamy kościół św. Mikołaja.
Barokowy kościół św. Mikołaja zbudowano w 1748 r. na miejscu kaplicy wzmiankowanej już w 1493 r. Świątynię przebudowano w 1929 r., jej fasada ozdobiona jest figurami św. Kiliana i Fryderyka z ok. 1700 r. Wewnątrz znajduje się barokowe wyposażenie i gotycka figura MB z Dzieciątkiem z 1480 r. Do kościoła prowadzi budynek bramny, obok którego stoi XIX-wieczna figura św. Jana Nepomucena i Ukrzyżowanie. Przy kościele stoi kamienna kolumna z XIX w., zwieńczona wyciętym z blachy Ukrzyżowaniem. Na przykościelnym cmentarzu znajduje się lapidarium starych nagrobków i Kamień Pamięci z 2006 r.
Mijamy dawną szkołę parafialną z pocz. XIX w. i przekraczamy Włodzicę pod barokowo-klasycystyczną plebanią z 1791 r. (556 m).Docieramy do drogi nr 381 Wałbrzych – Kłodzko, przy której stoi XIX-wieczne Ukrzyżowanie.
Obok DPS-u skręcamy w boczną ulicę, którą podchodzimy do zabudowań przysiółka Sośnina. Koło kapliczki domkowej z figurą MB schodzimy na drogę polną, trawestując zbocza Świerkowej Kopy (609 m). Widać stąd Włodzicką Górę i dawny kamieniołom melafiru pod Czarną Kopą oraz położone w dolinie Włodzicy Świerki.
Przy zabudowaniach Sośniny ponownie pojawia się asfalt, którym schodzimy do doliny. Koło wiaduktu nad torami skręcamy w ścieżkę, biegnącą na stację Bartnica (545 m), gdzie nasza trasa się kończy.
Stacja Bartnica powstała wraz z budową w 1880 r. odcinka Nowa Ruda – Wałbrzych kolei z Kłodzka. Wzniesiono wtedy dworzec z parterowym magazynem towarowym, toalety, ujęcie wody i budynek mieszkalny dla pracowników. W latach 1903-05 powstała wiata peronowa, rampa i obrotnica, rozbudowano układ torowy, obsługiwany przez dwie nastawnie. Ostatnią czynność powtórzono podczas przebudowy linii na dwutorową w latach 1908-13. W okresie międzywojennym na stacji zbudowano kruszarkę kamienia, połączoną towarową koleją linową z kamieniołomem pod Czarną Kopą, funkcjonującą do końca lat 80. XX w. W latach 90. zburzono nastawnie i zdemontowano część torów bocznych, redukując stację do roli przystanku. W 2006 r. rozebrano wiatę peronową i w podobnym czasie – kruszarkę. W latach 2009-13 ładowano tu kamień, transportowany taśmociągiem z kamieniołomów.
Stacja znajduje się u wlotu tunelów pod Świerkową Kopą (609 km), przecinających wododział między dolinami Włodzicy i Bystrzycy i mających 1168 oraz 1171 m długości, co czyni je drugimi pod względem długości w Polsce (nie licząc tuneli miejskich). Pierwszy tunel powstał wraz z budową linii w 1880 r., drugi wydrążono przy budowie drugiego toru w latach 1909-11, o czym informuje tablica nad wlotem.
