Żeby zobaczyć przebieg trasy kliknij ikonkę „zobacz wszystkie warstwy danych”
12,1 km, 3,45 h, 510 m podejść
Nowa Ruda Zdrojowisko – 2,2 km – Jugów Pniaki – 4,6 km – Wigancicka Polana – 5,3 km – Bielawa Leśny Dworek
Dojazd – stacja Nowa Ruda Zdrojowisko na linii Kłodzko – Wałbrzych (D15). Jeżdżą tędy pociągi Kolei Dolnośląskich w relacjach Kłodzko Miasto – Wałbrzych Główny/Miasto i Kudowa-Zdrój – Wrocław Główny/Jelenia Góra. Stacja Bielawa Zachodnia na linii Wrocław – Świdnica – Bielawa (D16). Jeżdżą tędy pociągi Kolei Dolnośląskich w relacjach Bielawa Zachodnia – Wrocław Główny/Legnica/Dzierżoniów Śląski/Kłodzko Główne.
Krótka trasa, prowadząca od linii Kłodzko – Wałbrzych do Bielawy. Zaczynamy w Nowej Rudzie Zdrojowisku, podziwiamy wiadukt kolejowy, by obok dawnych kopalni węgla w Jugowie i Diamentowych Skałek na Lirniku podejść na główny grzbiet Gór Sowich na przełęczy Wigancicka Polana. Schodzimy stąd przez widokowe wyręby do doliny Niedźwiedziego Potoku i Leśnego Dworku w Bielawie.
Przystanek Nowa Ruda Zdrojowisko (461 m) położony jest na linii kolejowej Kłodzko – Wałbrzych, powstałej w latach 1879-80. Ta jedna z najpiękniejszych linii kolejowych w Polsce zbudowana została w trudnym górskim terenie i obfituje w liczne wiadukty i tunele. Przystanek położony jest wysoko nad osiedlem, na zboczu Włodyki (682 m) we Wzgórzach Wyrębińskich. Został uruchomiony w 1896 r. z inicjatywy właściciela tutejszego uzdrowiska, Adama, który postawił tu niewielki drewniany budynek-wiatę. W czasie przebudowy linii na dwutorową w latach 1908-13 powstał drugi budynek murowany. W 1910 r. planowano nawet bocznicę do uzdrowiska, jednak ze względu na strome nachylenie terenu odstąpiono od projektu. Po 1945 r. przystanek był uczęszczany przez uczniów, mieszczącego się w dawnym uzdrowisku Zespołu Szkół Gimnazjalnych, obecnie wykorzystywany jest głównie turystycznie.
Idziemy szlakiem czarnym ścieżką wzdłuż torów, by obok samotnego budynku zejść do doliny Jugowskiego Potoku (435 m).
W pobliżu stoi okazały most kolejowy z 1880 r., rozbudowany o drugi tor w latach 1909-12. Posiada trzy filary z czerwonego piaskowca, cztery kratownicowe przęsła, długość 148,4 m i wysokość 30 m. Po wysadzeniu w 1945 r. sąsiedniego mostu na Zatorzu zdjęto z mostu jeden tor.
Idziemy szosą (ul. Główna) przez dolną część Jugowa, w przełomowej dolinie Jugowskiego Potoku, między Goryczką (528 m) a Włodyką. Docieramy do kotliny, w której położona jest główna część wsi, ul. Grzybową obok domów osiedla górniczego z XIX/XX w. osiągamy ul. Pniaki. Podchodzimy lekko przez osiedle Sobków, gdzie w latach 1958-72 eksploatowano sztolnię upadową Pniaki kopalni węgla Wacław.
Docieramy do osiedla Pniaki (472 m), skąd podchodzimy ul. Wysiedleńców obok hałdy dawnej kopalni węgla Ferdynand, założonej w 1793 r. Zboczami Lirnika (634 m) w Górach Sowich osiągamy osiedle Jutroszów (540 m), skąd roztacza się panorama Włodyki i Wzgórz Włodzickich z leżącym w dole Jugowem.
Wkraczamy drogą gruntową w las, podchodząc na siodło pod Lirnikiem (605 m). Można stąd podejść grzbietem góry i poszukać niepozornych Diamentowych Skałek, stanowiących fragment dolomitowego pnia z różnymi rzadkimi minerałami. W związku ze skomplikowaną budową geologiczną szczytu występują tu rudy miedzi, które w latach 1753-65 były eksploatowane w kopalni Glückstolle, a u podnóża Lirnika znajdowała się huta z płóczkami.
Idziemy szeroką szutrówką, okrążając niższy szczyt Wolicy (731 m) i jej główną kulminację (766 m). Z prześwitów widać kościół w Jugowie i szczyt Kalenicy. Z siodła pod Wolicą podchodzimy drogą leśną, która przechodzi w nieco zarośniętą ścieżkę. Zboczem Kamienia (820 m) docieramy na przełęcz Wigancicka Polana (788 m) w głównym grzbiecie Gór Sowich. Oddziela ona bezimienną kulminację 811 m od Popielaka (860 m), z wyrębów rozpościera się panorama Gór Bystrzyckich i Orlickich, można tu odpocząć w wiacie. Nazwa jest pamiątką pierwszej powojennej nazwy pobliskiej wsi Jodłownik (Wyganice).
Na przełęczy opuszczamy kłodzką stronę Gór Sowich, przechodząc na część śląską. Schodzimy drogą leśną przez rozległe wyręby na siodło pod Grzbietem Niedźwiedzim (700 m), widać stąd jak na dłoni grzbiet Kalenicy. Bitą drogą okrążamy zakosami źródliskowy bieg Niedźwiedziego Potoku, by kontynuować zejście zboczem Popielnego Grzbietu (715 m). Z kolejnych wyrębów widać Masyw Ślęży z Dzierżoniowem a bliżej fragmenty Bielawy z Górą Parkową. Zakosami schodzimy do doliny Niedźwiedziego Potoku, by szutrówką dotrzeć do Leśnego Dworku (445 m) w Bielawie.
Leśny Dworek to okazała willa w stylu tyrolskim, zbudowana w końcu XIX w. dla Friedricha Dieriga, syna założyciela zakładów włókienniczych (późniejszy Bielbaw) w Bielawie. W otaczającym willę parku rosną pomnikowe drzewa – choina kanadyjska, daglezja i jesion. Przed 1945 r. w okolicy znajdowały się trzy gospody.
Obok Leśnego Dworku usytuowana jest pętla autobusowa, możemy stąd podjechać do stacji Bielawa Zachodnia.