Trasa 4 Smardzów Wrocławski – Żerniki Wrocławskie – Biestrzyków – Suchy Dwór – Karwiany – Ślęza – Bielany Wrocławskie

Kategoria: Szlaki okolic Wrocławia, Zwiedzaj z KD
Tagi: , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Żeby zobaczyć przebieg trasy kliknij ikonkę „zobacz wszystkie warstwy danych”

9,6 km, 2.30 h

Smardzów Wrocławski – 0,8 km – Żerniki Wrocławskie – 1,2 km – Biestrzyków – 1,8 km – Suchy Dwór – 2,4 km – Karwiany – 1,9 km – Ślęza – 1,5 km – Bielany Wrocławskie

Dojazd – stacja Smardzów Wrocławski na linii Wrocław – Międzylesie (D9), kursują tędy pociągi Kolei Dolnośląskich w relacjach Rawicz/Legnica/Wrocław Główny – Strzelin/Ziębice/Kłodzko Miasto/Międzylesie/Lichkov oraz Polregio w relacjach Poznań Główny/Rawicz/Wrocław Główny – Strzelin/Ziębice/Kłodzko Miasto/Międzylesie. Stacja Bielany Wrocławskie na linii Wrocław – Świdnica.

Trasa prowadzi przez Równinę Wrocławską. Ze stacji Smardzów Wrocławski idziemy do Żernik Wrocławkich z kościołem Najświętszego Serca PJ i Biestrzykowa z wieżą rycerską, dalej przez Suchy Dwór z folwarkiem do Karwian z dworem. Ostatni odcinek trasy prowadzi przez Ślęzę z odrestaurowanym Zamkiem Topacz na stację w Bielanach Wrocławskich.

Trasa zaczyna się na stacji Smardzów Wrocławski.

Stacja Smardzów Wrocławski położona jest na zbudowanym przez Kolej Górnośląską w 1871 r. odcinku Wrocław – Strzelin linii do Międzylesia. W czasie II wojny światowej na odcinku Wrocław – Boreczek zbudowano drugi tor, przedłużony potem do Strzelina. Odcinek Wrocław – Kłodzko zelektryfikowano w 1991 r. Stacja posiada trzy tory czynne i częściowo rozebrane dwa. Parterowy budynek stacji pochodzi z czasu budowy linii, został rozbudowany ok. 1930 r. i odnowiony w 2018 r. Przylega do niego nastawnia dysponująca, obsługująca również rogatki na przejeździe. Nazwa stacji jest nieco myląca, bowiem usytuowana jest w Żernikach Wrocławskich.

Ze stacji idziemy żółtym Szlakiem Wokół Wrocławia im. Bronisława Turonia, który będzie nam towarzyszył do końca trasy. Ul. Kolejową w Żernikach Wrocławskich przekraczamy ruchliwą szosę nr 395 Wrocław – Strzelin. Mijamy przedszkole, mające siedzibę w dawnej Villi Toni z pocz. XX w., w której mieściła się szkółka drzew Paula Laqua i kompleks szkoły (stary budynek z ok. 1920 r. i nowy budynek z 2006 r.) oraz hali sportowej z 2012 r.

Docieramy do głównego skrzyżowania, gdzie można podejść 300 m w prawo ul. Wrocławską obok zbiornika przeciwpożarowego, do starego i nowego kościoła Najświętszego Serca PJ.

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa, wzniesiony został przez ewangelików w 1923 r. w konstrukcji szkieletowej wypełnionej cegłą (mur pruski). Materiał budowlany pochodził z rozbiórki magazynu fabryki amunicji na wrocławskich Karłowicach. Obok wejścia znajduje się tablica, upamiętniająca tysiąclecie chrztu Polski. W pobliżu starego kościoła w latach 2007-14 powstała nowa większa świątynia o dość odważnej, eklektycznej architekturze.

Na głównym skrzyżowaniu kierujemy w ul. Parkową, mijając dawną karczmę Gutsmanna (obecnie świetlica wiejska), zabudowania folwarczne i niewielki park.

W dawnym folwarku znajdował się dwór z pocz. XVII w., przebudowany w 1906 r., niestety nie zachowany do naszych czasów. Wokół rozciąga się zabytkowy park z XVII w., przebudowany w końcu XIX w.

Koło stadionu opuszczamy Żerniki Wrocławskie, skręcamy w ul. Akacjową, znajdującą się już w Biestrzykowie. Docieramy do skrzyżowania z ul. Lipową koło krzyża. Możemy tu skręcić 110 m w prawo w ul. Lipową i dotrzeć do odrestaurowanej średniowiecznej wieży mieszkalnej.

Wieża wzmiankowana była w 1411 r., do 1516 r. stanowiła siedzibę administratorów dóbr wrocławskiej kapituły katedralnej. W XVII w. dobudowano trzecią kondygnację, nieco później do całości dostawiono piętrowe skrzydło. Do pocz. XIX w. istniały jeszcze wały i fosa, most nad nią zlikwidowano w 1840 r. Po II wojnie światowej wieża uległa dewastacji, obecnie jest odrestaurowana przez prywatnego właściciela. Wieża zbudowana jest z kamienia oraz cegły w wątku gotyckim, gęsto przetykanym ozdobną zendrówką. W dolnej kondygnacji znajduje się sklepiona krzyżowo piwnica, na parterze były pomieszczenia urzędowe, na piętrze świetlica – polichromowana i ogrzewana kominkiem komnata mieszkalna. Wejście znajdowało się w ścianie północnej, osłonięte było murowaną przybudówką kryjącą schody.

Idziemy ul. Akacjową, która prowadzi przez teren nowej zabudowy jednorodzinnej. Przecinamy szosę Wrocław – Żórawina i brukowaną ul. Brzozową docieramy do Suchego Dworu. Skręcamy w ul. Kobierzycką i Agrestową, w centrum wsi znajduje się folwark.

Na folwark składa się stajnia z 1897 r., obora przebudowana na pomieszczenia produkcyjne, budynki dla robotników i resztki muru. Niestety miejscowy pałac popadł w ruinę i został rozebrany w latach 70. XX w.

Na głównym skrzyżowaniu kierujemy się w ul. Dębową i opuszczamy Suchy Dwór. Nową drogą asfaltową przechodzimy pod wiaduktem autostrady A4 Wrocław – Katowice. Z lewej przychodzi szosa z Rzeplina, po prawej widać wrocławski Sky Tower nakładający się na ołtaszyński kościół.

Docieramy do Karwian, gdzie idziemy ul. Majową. Mijamy folwark ze skromnym dworem z 1908 r. oraz niewielki kościół Podwyższenia Krzyża Św., powstały w 2004 r., za którym stoją zabudowania dawnego wolnego sołectwa. Koło krzyża docieramy do ul. Wrocławskiej, którą biegnie ruchliwa szosa Wrocław – Galowice. Skręcamy w drogę szutrową i idziemy niewielkim wzniesieniem, na którym położona jest dawna strzelnica wojskowa, powstała przed 1945 r. Po prawej widać punkt poboru opłat Karwiany na autostradzie A4, po lewej rozpościera się widok na Masyw Ślęży i Góry Sowie.


Widokową ul. Parkową wkraczamy do wsi Ślęza. Mijamy kilka ciekawych nowych budynków, z budynkiem tzw. Festung Ślęza z trójkątnym dachem. Koło krzyża z pomnikiem Jana Pawła II skręcamy w ul. Główną. Docieramy do odrestaurowanego Zamku Topacz z hotelem i Muzeum Motoryzacji.

Zamek Topacz stanowi kompleks pałacowy, na który składają się: gotycka wieża mieszkalna z XV w., do której w XVI w. Heinrich von Vogt dobudował dodatkową kondygnację z tarasem widokowym, renesansowe skrzydło południowe z 1618 r. i barokowe skrzydło północne z XVIII w., rozebrane po 1974 r. Całość przebudowana w latach 1857-89. Wewnątrz znajduje się kominek z 1618 r. Obok stoi odrestaurowany folwark. W rządcówce i spichlerzu uruchomiono hotel i restaurację, powstało także Muzeum Motoryzacji, prezentujące stare modele samochodów i motocykli. W skład kompleksu wchodzi także dom ogrodnika i oficyna z 2. poł. XVIII w. Za folwarkiem znajduje się położony nad Młynówką park z 1. poł. XVII – 1. poł. XIX w. ze stawami.

Idziemy dalej ul. Główną obok dawnego młyna, na głównym skrzyżowaniu skręcamy w ul. Przystankową i przekraczamy Ślęzę, do której uchodzi tutaj Młynówka. Znajduje się tu miejsce odpoczynku i tablica, upamiętniająca akcję Miasto Dzieci. Ul. Przystankową mijamy stadion oraz kompleks domu kultury z przedszkolem i ośrodkiem zdrowia, po czym docieramy do Bielan Wrocławskich. Osiągamy przejazd koło stacji Bielany Wrocławskie, gdzie kończy się nasza trasa.

Stacja Bielany Wrocławskie położona jest na linii Wrocław – Świdnica, otwartej przez koleje pruskie w 1884 r. na odcinku do Pustkowa Żurawskiego, rok później przedłużonej do Sobótki Zachodniej, a w 1898 r. do Świdnicy. W 1910 r. odcinek Wrocław – Kobierzyce zyskał drugi tor, zlikwidowany w 1945 r. Linia w 2000 r. została zamknięta dla ruchu pasażerskiego, kursowały tędy pociągi towarowe do kamieniołomów w Sobótce Zachodniej. W 2020 r. rozpoczął się remont odcinka Wrocław – Sobótka, po którego zakończeniu dwa lata później powróciły połączenia pasażerskie. W Bielanach Wrocławskich znajdowała się stacja, do której docierały linie wąskotorowe, prowadzące z okolicznych wsi i cukrowni na Klecinie. Na plac przeładunkowy zwożono produkty rolne, głównie buraki cukrowe. W latach 50. XX w. stację Bielany Wrocławskie zredukowano do przystanku. Budynek dworca pochodzi z lat budowy linii, obecnie pełni funkcje mieszkalne. Do budynku dostawiono parterowy magazyn towarowy.

Dodaj komentarz