Wrocław – plac Jana Pawła II (d. 1 Maja)

Kategoria: Stare Miasto


Plac Jana Pawła II powstał po zdobyciu miasta przez wojska napoleońskie w 1807 r. i zburzeniu fortyfikacji miejskich. Stojąca tu Brama Mikołajska została zburzona w 1820 r., przez Fosę Miejską przerzucono w 1822 r. żeliwny most. Plac nazwano Królewskim, poszerzono go w 1866 r. razem z likwidacją mostu i zasaypaniem fragmentu fosy. Na północnym skraju placu ustawiono pomnik Otto von Bismarcka (1900), naprzeciw Fontannę Alegorii Walki i Zwycięstwa (1905). W 1945 r. większość zabudowań przy placu razem z pomnikiem Bismarcka została zburzona, plac otrzymał nazwę 1 Maja. W latach 1979-81 wybudowano podziemne przejścia dla pieszych, od 2006 r. patronem placu stał się papież Jan Paweł II.

Warto zobaczyć:

Neobarokowa Fontanna Alegorii Walki i Zwycięstwa z 1905 r. autorstwa architekta Bernarda Sehringa i rzeźbiarza Ernsta Segera. Składa się z dwóch pomników i fontanny między nimi. Pierwsza rzeźba przedstawia młodego atletę walczącego z lwem, co stanowi alegorię walki, a druga – tego samego siłacza siedzącego na pokonanym zwierzęciu, co stanowi alegorię zwycięstwa.
Po drugiej stronie placu, pod nr 2 mieści się Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego. Budynek z 1841 r., w 1852 r. kupiony przez Śląskie Towarzystwo Ubezpieczeń od Ognia, przebudowany 1879 r., posiada bogatą klasycyzującą dekorację elewacji. Częściowo zniszczony w 1945 r., odbudowany w latach 1956-57, mieścił bursę szkół artystycznych, w latach 1992-94 zaadaptowany na siedzibę Akademii Muzycznej. Wieżyczka zegarowa z personifikacjami przemysłu i rolnictwa.
W przejściu podziemnym widać relikty dawnej Bramy Mikołajskiej – pierwotna wzmiankowana na pocz. XIV w., wzniesiona na nowo w 1479 r., rozebrana w 1817 r. Płaskorzeźby ze szczytu bramy przeniesiono do kościoła 11 Tysięcy Dziewic.


[mapsmarker marker=”46″]

Dodaj komentarz